...είχα
κάνει ήδη την πρώτη βουτιά όταν άρχιζες να μου φωνάζεις «πρόσεχε μην πας πιο
μέσα»...είχε ένα χαλαρό κυματάκι και φοβόσουν για μένα ενώ εγώ σου έκανα πλάκα
με μπουρμπουλήθρες...αποφάσισα να κάνω μια καλή βουτιά και πήρα ανάσα και
μπήκα...το νερό ήταν θολό και δεν πρόσεξα μια μεγάλη σκοτεινή φιγούρα στα δυο
μέτρα δεξιά μου...βγήκα επάνω και σε είδα να μου κάνεις νόημα να βγω από το
νερό αλλά...ένα επιβλητικό θηλαστικό με τεράστια μουστάκια, μια
μεγάλη φώκια, θαρρώ γύρω στα 150
κιλά, ερχόταν κατά πάνω μου!... η τρομάρα μου δεν
περιγράφεται...σκεφτόμουν ότι έπρεπε να είχα διαβάσει τελικά εκείνο το άρθρο για
τα αναβολικά για τα οποία κατηγορούσαν τον Μάικλ Φελπς ότι έπαιρνε…
...στην
παραλία λίγο αργότερα με είχες σκεπάσει με μια πετσέτα και με μάλωνες…«σου είπα
να προσέχεις»... «εντάξει της ξέφυγα, δώσε μου μια φέτα από εκείνο το γαμημένο
καρπούζι»...μου είχε ανοίξει η όρεξη…κοιταχτήκαμε για λίγο…σου έτρεχαν ζουμιά
στο σαγόνι…ήταν θέμα χρόνου…στα επόμενα δευτερόλεπτα θα είχε λερωθεί η αριστερή
σου θηλή…ήσουν κι εσύ ένα θηλαστικό αλλά χωρίς μουστάκια και επιπλέον λίπος…τα
καρπούζια στο Περθ αργούν να ωριμάσουν λόγω των χαμηλών νυχτερινών θερμοκρασιών...όποιος
υποστηρίζει το αντίθετο δεν έχει επισκεφτεί ποτέ το Περθ…το βράδυ πήγαμε
κινηματογράφο και ήπιαμε γκαζόζες...δεν επιτρέπεται το αλκοόλ στους κινηματογράφους
της δυτικής Αυστραλίας…
Pond
