…γιατί χρειάζεται κάθε φορά να ψάχνεις στα βαθύτερα σημεία
των ωκεανών;…τα διαμάντια που σημαδεύουν τη ζωή σου κατά καιρούς είναι συνέχεια
μπροστά στα μάτια σου…αλλά εσύ τυφλός και κουρασμένος ανέχεσαι το υποδόριο γρατσούνισμα
του χρόνου…όμως είναι εκεί και σε περιμένουν…αυτή τη φορά στο Sheffield?…με αναρχούμενες αρμονίες και αυστηρές
μελαγχολίες…μια νέα γενιά μαχητών του απροσδόκητου στήνει χορό για το θάνατο της
ασθενικής σου μνήμης…τα πάντα είναι μουσική…
...στα μπροστινά καθίσματα ενός άδειου καθεδρικού ναού κάθεται ένα κοριτσάκι με στόμα πασαλειμμένο από μαρμελάδα...ρουφάει με το καλαμάκι της την βυσσινάδα από το γυάλινο μπουκαλάκι...λίγο πριν τελειώσει το φρουτοποτό της αποφασίζει να στρέψει αντίθετα τον αέρα στο καλαμάκι και αρχίζει να κάνει μπουρμπουλήθρες...η καθαρότητα του βρώμικου ήχου...εμποτισμένη με φυσαλίδες reverb-αθωότητας και σιρόπι delay-αγάπης...όχι μόνο Κυριακή μεσημέρι...
...είχα
κάνει ήδη την πρώτη βουτιά όταν άρχιζες να μου φωνάζεις «πρόσεχε μην πας πιο
μέσα»...είχε ένα χαλαρό κυματάκι και φοβόσουν για μένα ενώ εγώ σου έκανα πλάκα
με μπουρμπουλήθρες...αποφάσισα να κάνω μια καλή βουτιά και πήρα ανάσα και
μπήκα...το νερό ήταν θολό και δεν πρόσεξα μια μεγάλη σκοτεινή φιγούρα στα δυο
μέτρα δεξιά μου...βγήκα επάνω και σε είδα να μου κάνεις νόημα να βγω από το
νερό αλλά...ένα επιβλητικό θηλαστικό με τεράστια μουστάκια, μια
μεγάλη φώκια, θαρρώ γύρω στα 150
κιλά, ερχόταν κατά πάνω μου!... η τρομάρα μου δεν
περιγράφεται...σκεφτόμουν ότι έπρεπε να είχα διαβάσει τελικά εκείνο το άρθρο για
τα αναβολικά για τα οποία κατηγορούσαν τον Μάικλ Φελπς ότι έπαιρνε…
...στην
παραλία λίγο αργότερα με είχες σκεπάσει με μια πετσέτα και με μάλωνες…«σου είπα
να προσέχεις»... «εντάξει της ξέφυγα, δώσε μου μια φέτα από εκείνο το γαμημένο
καρπούζι»...μου είχε ανοίξει η όρεξη…κοιταχτήκαμε για λίγο…σου έτρεχαν ζουμιά
στο σαγόνι…ήταν θέμα χρόνου…στα επόμενα δευτερόλεπτα θα είχε λερωθεί η αριστερή
σου θηλή…ήσουν κι εσύ ένα θηλαστικό αλλά χωρίς μουστάκια και επιπλέον λίπος…τα
καρπούζια στο Περθ αργούν να ωριμάσουν λόγω των χαμηλών νυχτερινών θερμοκρασιών...όποιος
υποστηρίζει το αντίθετο δεν έχει επισκεφτεί ποτέ το Περθ…το βράδυ πήγαμε
κινηματογράφο και ήπιαμε γκαζόζες...δεν επιτρέπεται το αλκοόλ στους κινηματογράφους
της δυτικής Αυστραλίας…
...It's all Greek to me...Graecum est; non legitur....يتحدث باللغة الصينية...Det är rena grekiskan...ちんぷんかんぷん...看起來像天書。/看起来像天书...μου ακούγονται κινέζικα...από τη Ελβετία...
Θυμάμαι καμιά φορά πως ήταν τα πράγματα πριν δυο τρία χρόνια και νομίζω πως πρόκειται για ταινία επιστημονικής φαντασίας. Για να επανέλθω, κοιτάζω τον ουρανό. Για να αισθανθώ καλύτερα, μυρίζω το χρώμα του. Για να πατάω στη γη, ακούω τον ήχο του.
Trumpets and violins I can hear in the distance
I think they're calling our names
Maybe now you can't hear them, but you will
if you just take hold of my hand
Jimi Hendrix
Psychic TV (sometimes spelled Psychick TV) or PTV, is a video art and music group that primarily performs psychedelic, punk, electronic and experimental music. The band was formed by performance artist Genesis P-Orridge and video director Peter Christopherson (after the breakup of Throbbing Gristle) with Alex Fergusson, musician and producer (a key member of Alternative TV for whom P-Orridge had played percussion). more
Domna Samiou (Greek: Δόμνα Σαμίου; 12 October 1928 – 10 March 2012) was a prominent Greek researcher and performer of Greek folk music. She received her first formal musical training from Simon Karas. For over half a century she has been collecting, recording and performing all over the world the traditional songs of Greece (demotika), appealing not only to the Greek diaspora, but also introducing non-Greek audiences to traditional Greek folk music.
First I shut down the stars
Because you said they ruled us.
Then I took out Mars,
He was the cruelest.
His lover followed suit,
By way of suicide.
The others stood there silent,
As I dealt out peace of mind.
Shut me up,
Shut me down,
Try me if you can.
My love, I'll show you nothing
I'm a misanthropic man.
This is the journey,
To the edge of the night,
I've got no companions
Only Celine on my side.
I don't need nothing from no-one
The needle's in the red,
Nothing to lose,
Everything's dead
Shut me up,
Shut me down,
Stop me if you can.
My love, I'll tell you nothing
I'm a misanthropic man.
The sky is empty / silent,
The Earth still as stone,
So nothing stands above me,
Now I can sleep alone.
Rowland Stuart Howard (24 October 1959 – 30 December 2009) was an Australian rock musician, guitarist and songwriter, he played electric guitar in the post-punk group The Birthday Party. Howard died of liver cancer in December 2009, aged 50 years
Μπορεί να σε γλιτώσει η τέχνη. Μπορεί να γλιτώσεις από την τέχνη. Μπορεί να γλιτώσει η τέχνη από 'σένα. Μπορεί να μη χρειάζεται κανείς να γλιτώσει από κανέναν. Αν πάλι αισθάνεσαι την ανάγκη να βουτήξεις τα δόντια σου στο μελάνι τότε φρόντισε να μη λερωθούν και τα οκτώ σου πόδια. Γιατί μπορεί να μην είμαι καλλιτέχνης, αλλά αν χρειαστεί μπορώ να σου ρίξω μερικές βεντούζες. Μπρος πίσω. Όμως μην παίζεις με τα κάρβουνα. Μέρες που είναι.
Αφήνω τα Doom και Black Metal απ' έξω και κρατάω το Experimental, για λόγους προκατάληψης. Κρατάω επίσης το βαρύγδουπο πολιορκητικό κριό ήχου, που αποκαθηλώνει ιδεοληψίες. Μη μ' αφήσεις όμως πολύ ώρα στο νερό γιατί θα με πιάσει από το λαιμό η αλληγορία και θα αρχίσω τα κικιρίκου.
Κάνει ψοφόκρυο κι έχεις ντυθεί σαν το κρεμμύδι. Μέχρι να ξεδιπλώσεις τις σκέψεις σου έχω διαβάσει εφτάμισι φορές τον πολιτικό ψευδοοργασμό σου. Ο πανικός των πρωτόγονων επιθυμιών μου χάνει από το υπεροπτικό σου βλέμμα αλλά κερδίζει τη σπονδυλική σου στήλη. Και δεν ανάβουν και τα καλοριφέρ οι μαλάκες. Τι πληρώνουμε; Τζάμπα;
